qədim daş

Qədim daş termini əsasən Daş dövründə (Paleolit, Mezolit, Neolit) insanlar tərəfindən əmək alətləri, silahlar və ya memarlıq abidələri (məsələn, dolmenlər) yaratmaq üçün istifadə edilmiş materialları və onlardan hazırlanmış əşyaları ifadə edir. Daş bu dövr bəşəriyyəti üçün ən əsas və praktiki cəhətdən əvəzsiz xammal olmuşdur. Qədim daşlar alətlərin funksiyasına görə fərqlənirdi. Məsələn, Paleolitdə kobud şəkildə yonulmuş əldəqapmalar, Neolit dövründə isə cilalanmış baltalar və toxalar əsas yer tuturdu. Alətlərin hazırlanma texnikası — daşın sındırılması, yonulması və cilalanması — bəşəriyyətin texnoloji inkişafının əsas göstəricisidir. Bu daş tapıntılar arxeoloqlara və tarixçilərə qədim insanların ovçuluq, əkinçilik, məskunlaşma və mədəniyyət haqqında dəyərli məlumatlar verir. Qədim daşlar həmçinin ibtidai incəsənətin və dini inancların izlərini daşıyan qayaüstü rəsmlərin (petroqliflər) əsas materialıdır.