#səhəng
səhəng
Səhəng Azərbaycanın qədim dulusçuluq sənətində mühüm yer tutan, gil (saxsı) materialdan hazırlanan ənənəvi su qabıdır. Arxeoloji tapıntılar bu sənətin yaranmasının Neolit dövrünə qədər uzandığını göstərir. Səhəngin əsas funksiyası su daşımaq və onu uzun müddət sərin saxlamaqdır ki, bu da saxsı materialın məsaməli xüsusiyyəti ilə bağlıdır.
Azərbaycanda Şəki, Naxçıvan, Şamaxı, Təbriz kimi dulusçuluq mərkəzlərində səhənglərin müxtəlif növləri istehsal olunurdu. O, adətən qulplu, bəzən isə şirli və ya bədii cızma naxışlarla bəzədilirdi. Səhəng ev məişətinin ayrılmaz hissəsi olmaqla yanaşı, mədəni irsin və xalq sənətinin dəyərli bir nümunəsidir. Mis və şüşə qablar yayıldıqca məişətdə istifadəsi azalsa da, bu gün dekorativ və etnoqrafik əhəmiyyətini qoruyur.